Η μελαγχολία μπορεί να διαταράξει πολύ σοβαρά την ζωή ενός ατόμου καθώς και την ικανότητα του στο να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις.

Ορισμένα από τα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι: συναισθήματα λύπης, ένταση, μειωμένο ενδιαφέρον ή μειωμένη απόλαυση για συνηθισμένες δραστηριότητες ή hobbies, έλλειψη ενέργειας, ανικανότητα συγκέντρωσης, ανησυχία, αλλαγή στα ωράρια ύπνου, αίσθηση αναξιότητας , απαισιοδοξίας, ή ενοχών ή ακόμα και σκέψεις αυτοκτονίας.
Σημαντικό είναι να διευκρινήσουμε οτι η λύπη και η μελαγχολία δεν είναι το ίδιο πράγμα.  Η διαφορά τους έγκειται στο οτι το αίσθημα της λύπης θα διαρκέσει για μικρό χρονικό διάστημα ενώ η διαταραχή της μελαγχολίας μπορεί να συνεχιστεί για μήνες, ακόμα και για χρόνια.

Η κλινική μελαγχολία προσβάλλει σε διπλάσιο βαθμό τις γυναίκες από ότι τους άντρες.  Οι μισοί από τους διαγνωσμένους με κατάθλιψη ενήλικες, έχουν αναφέρει οτι παρουσίασαν για πρώτη φορά την διαταραχή πριν την ηλικία των 20 ετών.  Επιπλέον έχει υπολογιστεί οτι μία στις 4 γυναίκες και ένας στους 10 άντρες, θα υποφέρει από μελαγχολία στην διάρκεια της ζωής του.

Το ευχάριστο είναι οτι η μελαγχολία έχει πολύ καλή ανταπόκριση στη θεραπεία, συγκριτικά με τις υπόλοιπες  ψυχικές διαταραχές.  Η πλειοψηφία (80% - 90%) των ανθρώπων που πάσχουν από μελαγχολία, ακολουθώντας συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή διαπιστώνουν σημαντική καλυτέρευση.  Σχεδόν όλα τα άτομα αυτά, ανακουφίζονται από τα συμπτώματα τους.

Παρ' όλα αυτά οι περισσότεροι ασθενείς με μελαγχολία, δεν αναζητούν την επαγγελματική βοήθεια που χρειάζονται, κυρίως επειδή είτε, δεν αναγνωρίζουν τα συμπτώματα και θεωρούν οτι σύντομα θα εξαφανιστούν από μόνα τους είτε,  διότι ντρέπονται με την σκέψη οτι θα κάνουν αναφορά στο πρόβλημα τους και στο πως αισθάνονται.